صفحه شخصی رابین صدیق پور   
 
نام و نام خانوادگی: رابین صدیق پور
استان: اصفهان - شهرستان: اصفهان
رشته: کارشناسی ارشد عمران - پایه نظام مهندسی: یک
شغل:  مدیر عامل شرکت مهندسان مشاور تارا تحلیل سازه
شماره نظام مهندسی:  20-300-2239
تاریخ عضویت:  1388/12/03
 روزنوشت ها    
 

 مروری بر یک ایمیل خبرساز بخش عمومی

11

با سلام خدمت همه دوستان.
چند روز قبل ایمیلی را دریافت کردم که فرستنده آن، ضمن اشاره به وضعیت فعلی خدمات مهندسی در اصفهان، اسامی چند نفر را به عنوان واسطه معرفی کرده و شماره تماسهای آنها را هم ذکر کرده بود.
چه خوب بود که ایشان به جای چنین عملکردی، در صورت وجود سند و مدرک برای ادعای خود، آنرا از کانالهای صحیح و قانونی دنبال می نمود و در ثانی از به کار بردن ادبیات غیراخلاقی، خودداری می کرد.
به علاوه، چه نیازی به ذکر شماره تماس این افراد بود؟ اگر به فرض که ادعاهای ایشان صحت داشته باشد، آیا این کار شما به طریقی، نوعی تبلیغ مضاعف برای اسامی مورد نظرتان نیست؟!
در ادامه این موضوع، صحبتهایی گفته و شنیده شد که دو سه مورد آنها خیلی فکر مرا مشغول کرد، به گونه ای که از خودم به عنوان یک مهندس و .... کلاً شرمنده شدم و آرزو کردم کاش اصلاً در این رشته و این مکان، پا نمی گذاشتم.
می خواهید بدانید این موارد چه بودند؟
1- شنیدم با این ایمیل، اوضاع کاری برخی از همکاران دچار نوسان و دست انداز شده و بین چند نفر، بگومگو ایجاد شده است. آیا وضعیت خدمات مهندسی اینگونه باید باشد که با یک ایمیل، تاثیرپذیری زیادی از خود نشان دهد؟
2- شنیدم که این ایمیل، حربه ای شده است برای حساب و حساب کشی بین برخی از همکاران. واقعاً جای تاسف است.
3- متاسف شدم که چرا در جایگاه هیئت مدیره، نتوانستم مشکل وضعیت نامطلوب بازار خدمات مهندسی را سر و سامان دهم. از همه دوستان و همکاران، هرچه شماتت بشنوم، تاوان کم کاری و عدم پیگیری خودم است.
4- ولی آنچه بیشتر از همه دلم را سوزاند، مکالمه ای بود که امشب با یکی از دوستان همکار در کانادا از طریق اسکایپ داشتم.
برای ایشان هم ایمیل ارسال شده بود و حین مکالمه گفت: "برایم عجیب است که شما هنوز با مسائلی از این قبیل دست به گریبان هستید. اینجا همه هم و غم تیم consultant(مشاور) این است که ولو چند سنت، مصرف انرژی را در خانه کمتر کنند، از همه پس ماندهای تولید شده در خانه برای احتیاجات خود خانه استفاده شود و ..."
و گفت" من نمی دانم ریشه این مسائل شما ازکجاست، ولی مطمئنم که مسئله ای نیست که قابل حل نباشد."
در اینجا یاد صحبتهای آقای مهندس محمودزاده(مدیرکل اداره راه و شهرسازی استان اصفهان) افتادم که در جلسه مشترک هفته گذشته با هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی اصفهان، دلیل وجود ناهنجاری در سیستم توزیع کار را، بی اطلاعی دو طرف قضیه(مالک+مهندس) از یکدیگر و در نتیجه متوسل شدن به سفارشات عمدی و غیرعمدی برخی از افراد دانستند.
البته در همه جای دنیا، شغلی به اسم"کارسازی" وجود دارد که در آن دو طرف معامله توسط شخص یا شرکت ثالثی، با هم ارتباط پیدا می کنند و شخص یا شرکت کارساز، حق کارسازی خود را از طرفین دریافت می کند.
تجربه حضور چندساله من در سازمان نظام مهندسی اصفهان، مرا به این نتیجه رسانده که شکست طلسم این مشکل میسّر است؛ به طریق زیر:
الف- به منظور ایجاد نوعی تعادل بین سیستم رقابتی و سیستم توزیع عادلانه، سازمان متعهد شود که مثلاً 50 درصد سهمیه مهندسان را از طریق ارجاع کار به آنها پر کند و خود مهندس هم در یک بازار رقابتی با یافتن مشتری(مثلاً از طریق اعلام اسم و شماره تماس خود در سایت سازمان یا ....) سعی در پرکردن 50 درصد سهمیه باقیمانده خواهد کرد. البته مهندسان فعال و حاضر در بازار خدمات مهندسی قبلاً باید شناسایی شوند و تعهد به حضور موثر و ارائه خدمات با کیفیت بالا داشته باشند.
ب- سازمان در مقاطع زمانی(مانند چهار فصل سال)، سهمیه مجاز مهندسان موجود در مدار مهندسی را آزاد کند و انباشت سهمیه که نتیجه ای جز ارزان فروشی ندارد، حذف شود.
ج- اعضای هیئت مدیره سازمان و سایر دست اندرکاران، به حد کافی روی پیاده سازی سیستم توزیع عادلانه نسبی ،مصمّم باشند، از چالشها و شکایتهای برخی افراد(که ممکن است برحق هم باشد) دلسرد نشوند. ممکن است که منافع حقّه تعدادی از مهندسان با این تصمیم جا به جا شود، ولی آیا در سطح تصمیم گیری کلان، همیشه منافع ملّی بر منافع گروهی و فردی مقدم نیست؟
د- سازمان می تواند به ازای ایجاد ساز و کار توزیع کار، مبلغی را بابت هزینه های این امر، کارسازی نماید، مثلاً متری صد الی دویست تومان. با این کار، قیمت کارسازی در کل استان نهادینه می شود و مهندسان هم با این فرهنگ خو می گیرند که هزینه کارسازی، خیلی کمتر از مبالغی است که در حال حاضر عرف است.
به هرحال، امیدوارم که هیئت مدیره سازمان در این ماههای پایانی سال، یک یادگار مثبت از خودش در این زمینه به یادگار بگذارد و دیگر شاهد ایمیلهای گله مندی نباشیم، بلکه به موضوعات مهمتر صنعت ساختمان بیندیشیم.
به امید آن روز.

سه شنبه 26 اردیبهشت 1391 ساعت 11:34  
 نظرات    
 
م. مستاجران 17:58 سه شنبه 26 اردیبهشت 1391
2
 م. مستاجران
خواجه در بند نقش ایوان است
خــانه از پای بست ویران است
ممنون
فریدون پارسا 21:51 سه شنبه 26 اردیبهشت 1391
1
 فریدون پارسا
با سلام خدمت دوست و همکار عزیزم جناب آقای مهندس صدیق پور ؛
ضمن سپاس از دقت نظر جنابعالی در بررسی تبعات اقدامات به ظاهر کوچک و نا صوابی که بعضاً موجب تامل مدیران در ریشه یابی و حل معضلات است(اشاره ام به ایمیل مذکور است) ؛ و نیز همدلی شما با بدنه سازمان(اعضاء)؛ ذکر چند نکته را لازم دیدم تا شاید با نگاه به مسئله از زاویه ای متفاوت، تعاملی سازنده بین سایر اعضاء سایت بوجود آید با امید به اینکه این تلاقی آراء ، به تصمیم گیری کم نقص تر بیانجامد.
از دیدگاه اینجانب در ارائه خدمات مهندسی اولویت با " ارائه خدمات کاملاً حرفه ای "است.مسلماً این خدمات در صورتیکه بصورت حرفه ای ارائه شوند ، هم موجب اعتلای شهرت مهندسی میشود و هم حق الزحمه ای متفاوت با آنچه امروز شاهد آ ن هستیم ، خواهد داشت.
فعالیت حرفه ای مهندسی چنان خدماتیست که در پایان ارائه آن، بتوان تفاوت فاحش کیفی را در مقایسه با یک کار معمولی که امروزه عمده این خدمات را شامل میشود ، مشاهده نمود.
قطعاً در چنین خدماتی که شامل ارائه نقشه های فاز 2 ، برآورد مصالح و ... نیز میباشد باید "مصالح کل جامعه" در نظر گرفته شود یعنی ارائه این خدمات برای کلیه ساخت وسازها اعم از کوچک یا بزرگ لازم الاجرا باشد.
همچنین در برخی زمینه های مهندسی که دغدغه هر روزه ی مدیران در صنعت ساختمان است - مانند گودبرداری و حوادث ناشی از آن - لازم است یک زمینه ی ارائه خدمات مهندسی تعریف شود مثلاً در این مورد خاص خلاء صلاحیتی با عنوان صلاحیت حرفه ای در ارائه خدمات " تخریب ، گودبرداری و مهار موقت دیواره گودبرداری کاملاً مشهود است.(پی نوشت 1)
به همین صورت مسلماً خدمات دیگر مهندسی نیز وجود دارند که قابل اضافه شدن به خدمات تعریف شده ی موجود هستند با این هدف که با ارائه خدمات مهندسی حرفه ای علاوه بر بهبود کیفیت ساخت و ساز و جلوگیری از اتلاف منابع ملی ، زمینه های جدیدی برای فعالیت مهندسان و ایجاد اشتغال نیز حاصل شود.
هدف از تشکیل سازمان نظام مهندسی مطابق تعریف قانون نظام مهندسی ، ایجاد اشتغال یا توزیع عادلانه سهمیه بین مهندسان نبوده بلکه ارتقاء دانش فنی و ارتقاء کیفیت ساخت و ساز تعریف شده است.(البته در مبحث دوم به توزیع سهمیه و ارتباط غیر مستقیم ناظر با مالک اشاره شده است که قابل بحث است)
لیکن سازمان میتواند با اتخاذ تصمیماتی نظیر آنجه در سطور فوق به آن اشاره شد به هر دو مقصود نائل شود.
در مورد توزیع سهمیه نظارت در شهری مانند شیراز نتایج زیر قابل ارائه است که میتوانید آنرا با آمار اصفهان بازنویسی کنید:
تعداد مهندسین عمران دارای پروانه اشتغال نظارت : حدود 5500 نفر
متراژ پروانه صادره در شیراز : حدود 2 میلیون متر مربع(بسیار خوش بینانه )
لطفاً تقسیم کنید: سهم هر مهندس 363 متر مربع در سال
پس عرضه با تقاضا متناسب نیست.
در بازار رقابتی سالم تنها اتفاقی که انتظار میرود ، حذف برخی و باقیماندن برخی دیگر است.ممکن است آنکه حذف میشود من باشم. شاید من به اندازه کافی حرفه ای نباشم...شاید من به اندازه کافی در جلب رضایت کارفرما توانمند نباشم...شاید من به اندازه کافی در بازار کار توان مطرح کردن خود را نداشته باشم....
به هر یک از دلایل فوق ممکن است من از این بازار کار فاصله گرفته و دیگران از من سبقت بگیرند لیکن من میتوانم با ارتقاء توانائی خود در هر یک از موارد مذکور به رقابت با آنها بپردازم یا با عقب ماندن از دیگر رقبا از رقابت باز بمانم.این قانون رقابت سالم است.
لیکن ممکن است به دلایل دیگری از بازار کار کنار گذاشته شوم مثلاً عدم ارتباط(کانال) موثر!!! با مراجع صدور پروانه و سایر عوامل ودلالان این بازار - رقابت نا سالم-
دیدگاه اینجانب این است که جایگاه سازمان نظام مهندسی فراتر از آن است به " توزیع عادلانه سهمیه " - واژه ای نا خوشایند- بین اعضاء بپردازد لیکن میتواند رسالت خود را در ایجاد "بازار رقابتی سالم" تعریف نماید و در این راستا اهتمام ورزد.
"عدالت به معنای مساوات نیست" تا با توزیع مساوی سهمیه ، عدالت ایجاد شده باشد.
تفاوت افرادی که تمام ساعات شبانه روز را در گیر ارائه خدمات مهندسی با تمام جنبه های آن از جذب کار و تامین نظر کارفرما در انتخاب وی بعنوان مشاور یا پیمانکار گرفته تا ارائه خدمات مهندسی درخور و شایسته و تنظیم هزینه های دفتری و مخارج مربوطه با در آمد حاصله و ... با افرادی که به این خدمات به عنوان در آمدی مازاد و وسیله ای برای پر کردن چاله چوله هائی که حقوق کارمندی کفاف آنرا نمیدهد مینگرند .-این جمله ، عمومی نبوده و در هر دو دسته میتوان عدم ارائه خدمات شایسته را شاهد بود لیکن نسبت ایندو به یکدیگر قابل توجه و تامل است -

در خصوص هر یک از مسائل مطرح شده در سطور فوق صرفاً به اندکی اشاره شد ، که در صورت لزوم قابل بسط خواهد بود.

با سپاس مجدد.

پی نوشت 1 :
در سالهای آتی شاهد نیاز به تخریب ساختمانهائی چند طبقه و به تبع آن ، نیاز به دانش فنی تخصصی در این زمینه و نیروی آموزش دیده مربوطه خواهیم بود علاوه بر این، مراحل سه گانه ی تخریب/گودبرداری/ و حفاظت موقت از دیواره گود برداری که در حال حاضر مسئولیت آن بر عهده مهندسان ناظر است یک اجحاف مسلم در حق ایشان است چرا که مهندس ناظر ، مسئول نظارت بر احداث ساختمانی است که با متراژ مشخص شده در پروانه ساختمانی ، مقرر است در آینده ساخته شود - عنوان پروانه ، پروانه نوسازی است - و حق الزحمه مربوطه نیز بر اساس متراژ ساختمان آتی الاحداث به وی پرداخت گردیده است لذا مراحل پیش از آغاز عملیات اجرائی ساختمان مذکور در پروانه ساختمانی تحت مسئولیت ناظر نمیباشد. بنا بر این لازم است گروهی از مجریان پس از تدوین دستورالعمل مربوطه ،در این زمینه تایید صلاحیت شوند .
عادل گودرزی 22:38 سه شنبه 26 اردیبهشت 1391
1
 عادل گودرزی
آخه تا کی...؟!!
م افتخاری 09:36 چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391
1
 م افتخاری
به نظر میرسد دیگر وقت آن شده است که سازمان نظام مهندسی حداقل برای حفظ شان و مقام حرفه‌ای اعضا از انفعالی عمل نمودن خارج شده و ابتکار عمل را به دست گیرد .
به احتمال زیاد راهکارهای زیادی وجود دارد که هیات مدیره نظام به آنها وقوف دارند پس بد نیست حتی از طریق نظرسنجی گام اول را با مشارکت اعضا برداشته و منشائ اثر شوند
حمید رضا dghjkjv 13:45 چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391
0
 حمید رضا  dghjkjv
با سلام خدمت همه دوستان،مدیران محترم سایت وتشکر از آقای مهندس صدیق پور جهت ارسال این روزنوشت:

بنده با این جمله آقای مهندس پارسا" افرادی که به این خدمات به عنوان در آمدی مازاد و وسیله ای برای پر کردن چاله چوله هائی که حقوق کارمندی کفاف آنرا نمیدهد.........."کاملا مخالفم،
آیا اگر من هزینه های دفتر را پرداخت می کنم می بایست تقسیم عادلانه کار صورت نپذیرد،جیب دلالان پر شود وشان و جایگاه همکاران وجامع مهندسین رعایت نگردد؟؟!!
آیا مطمئن هستیم تقسیم کار مثلا بر اساس کسانی که به فرمایش جنابعالی "تمام ساعات شبانه روز را در گیر ارائه خدمات مهندسی با تمام جنبه ها....."ویا شایسته سالاری و جلب نظر کار فرماها انجام می گیرد؟
چه وظیفه ای مهمتر برای سازمان نظام مهندسی برای برگشت شان وجایگاه و وجهه اعضای خود؟حتی اگر در تعریف قانون نظام مهندسی از آن یاد نشده باشد؟
بدون تعارف:((چند می گیری مهر بزنی؟!!))
فکرمی کردم موقعی که مثلا عکس چند تا ماهی قرمز اون قدر کامنت می خوره که آدم خسته میشه، این موضوع به یکی از داغ ترین مباحث سایت تبدیل شود ویا حتی مورد توجه ویژه مدیران محترم سایت قرار مگیره.
دست همه دوستان را به گرمی می فشارم
سید علی مرتضوی 14:36 چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391
0
 سید علی  مرتضوی
like زدم اما بعضی از قسمتها و راه حلها به شدت قابل نقد است
امین کرمی 18:57 چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391
1
 امین کرمی
آقایان یکی از اساسی ترین راه حل های حفظ شان و جایگاه مهندسی فعالان در حوزه نظام مهندسی این است که مهندسین فعال در حوزه مسکن شهری ملزم به کار حرفه ای و تمام وقت در این رشته باشند. یعنی بنده که کار مندم و فلان دوستی که پیمانکار است و ... که به درآمد نظام به چشم کمک خرجی نگاه میکنیم اجازه فعالیت نداشته باشیم.اینطوری هم رقابت مفهوم پیدا میکند و هم کیفیت ارائه خدمات و در نتیجه کیفیت ساخت و ساز بالا میرود .یک لحظه فکر کنید که تمام وقت به کار طراحی یا نظارت یا اجرای مسکونی با درآمد مکفی و منطقی مشغول هستید.خداوکیلی با چه عرقی کار خواهید کرد؟دوستان خودمانیم در کدام یک از سازمان های نظام مهندسی ساختمان کشور کار مهندسی انجام میشود؟!!
رابین صدیق پور 20:32 چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391
0
 رابین صدیق پور
با سلام خدمت همه دوستان.
جناب آقای مهندس مرتضوی، لطفا موارد انتقادی و پیشنهادات خود را اعلام فرمایید.
ش ب 01:32 پنجشنبه 28 اردیبهشت 1391
1
 ش ب
جناب مهندس صدیق پور
سلام
به نظر اینجانب هم، در ایمیلی که می فرمایید احتیاجی به نام بردن از دلالان نبود چرا که این اشخاص برای اکثر مهندسین شناخته شده هستند و اگر در دوربین های مدار بسته سازمان ، تصاویر گذر جلوی نظام مهندسی مشاهده شود، افرادی حکم آقای دوربین را دارند و پایه ثابت تصاویر هستند که این هم می تواند دلیل دیگری بر این مدعا باشد.
شاهد دیگر نیز، متصدیان کسر از سهمیه مهندسین هستند که بصورت بافه ای از این اشخاص کار قبول می کنند.
یک روز بین دوستان بحث بود حالا که سازمان به هردلیلی نمی تواند با این اشخاص مقابله کند و آنها دارند جلوی سازمان دائم رژه می روند لااقل یک کیوسک برای آنها بسازد که در زمستان سرما نخورند که به نظر می رسد ایجاد لابی در داخل سازمان بهترین تدبیری بود که اندیشیده شد تا آقایان روی کاپوت ماشین نقشه ها را مهر نکنند تا این وصله ننگ کمتر در منظر عوام قرار گیرد.

اینجانب از روز اول که به عضویت نظام در آمدم تا اکنون همیشه این بحث ها بوده و هست و به نظر مسایل خیلی ریشه دار تر از این هاست مانند سهمیه کارمندان شاغل - اختلاف بین شهرداری و سازمان -وجود افراد با نفوذ و دور زدن قوانین، نشتی های سهمیه و ... ولی اعتقاد خودم این است که:
اولا : شان افراد دست خودشان است نه نظام مهندسی و یا هر ارگان دیگر
ثانیا: هرچه یارانه ها می تواند مشکل مردم را حل کند در آمد ناشی از سهمیه ها هم همینطور

اگر دوستان واقف باشند جدیدا خیلی از مسئولیت های شهرداری و سازمان آتش نشانی به خاطر وفور پرونده های قضایی که این دو نهاد دارند ناخواسته به مهندسین ناظر تحمیل شده مانند اینکه ساختمانهای تا گروه ج نیاز به تاییده سازمان آتش نشانی ندارند مگر اینکه مرجع صدور پروانه درخواست کند و به عهده مهندس ناظر خواهد بود و یا تطبیق نقشه های معماری و سازه که دیگر با شهرداری نیست و جوایگویی در خصوص مغایرت های بوجود آمده در ساخت و ساز که ناشی از اختلاف سند با وضعیت موجود و پروانه صادره می باشد و یا سود جویی و تخلف عمدی مالکین.
مهندس ناظر سازه حتی باید تعهد بدهد که تا سقف اول مهندسین برق و مکانیک نقشه های خود را ارئه کنند.
اگر یک مهندس مکانیک خطایی در محاسبات خود داشته باشد و ساختمان در سرمایش و گرمایش درست عمل نکند مردم می گویند چه تابستان گرمی و یا چه زمستان سردی بود امسال.
اگر یک مهندس برق در محاسباتش خطایی بکند که باعث آسیب وسایل برقی بشود مردم می گویند این یخچالهای مارک فلان خوب در نیامده و موتور می سوزاند و ...
ولی خدا نکند یک مهندس محاسب یا ناظر یک سانت اشتباه بکند
پس این همه مسئولیت در قبال عدم تعدیل هزینه های نظارت نوش جان دلالان و مهندسان نا آگاهی که مهر خود را در اختیار آنها گذاشته اند.

با تشکر
بهزاد بیات www.bayatpress.wordpress.com 08:12 پنجشنبه 28 اردیبهشت 1391
1
 بهزاد بیات  www.bayatpress.wordpress.com
درود و تشکر از آقای مهندس صدیق پور و سایر مهندسین بخاطر نظرات خوب

1- از دیدگاه من در کشور ما به اون اندازه که مهندس از دانشگاه خروجی می دیم کار وجود نداره.
2- مهندسین قابلیت های مختلف دارند و سهمیه برای افرادی که از توانایی علمی کمتری برخوردار هستند بسیار بسیار خوب هم هست. پس دادن سهمیه در دنیای رقابتی امروز نتیجه چندان خوبی رو نداره.
3- متاسفانه ما در همه کار می خوایم جدا باشیم..خیلی ها ترجیح می دهند تا یه دفتر مهندسی کوچیک بزنند تا توی یه شرکت مشاور بزرگ کار کنند البته علت اینه که در شرکت های مشاور حقوق پائینه و با مهندس مثل یک کارمند برخورد می شه که از اونجایی که همه دوست دارن رئیس باشند دفتر های غیر بازده شکل می گیره غافل از اینکه بیشتر پروژه های شهری توی راهروی برخی ادارات که همه می دونند البته توسط افراد خاص و معدود و شناخته شده ای محو می شه.
4-من راه حل خاصی ندارم چون قبل از دعوا سر ظرفیت و سهمیه باید بدونیم اصلا صنعت ساخت و ساز در کشور ما بازده هست یا خیر؟ اول اصلا ببینیم هزینه خدمات مهندسی یک سال ایران چقدر هست و ما ما چقدر مهندس داریم؟ اگر سرانه هر مهندس پائینه واقعا وقت خودمونو با سهمیه نگیریم چون این نشون می ده منهدسا نمی تونن سهمیه شون رو پر کنند و مچبورند سهمیه شون رو تو همون راهرو ها بفروشن. من با آقای پارسا موافقم سهمیه در دنیای رقابت معنایی نداره مگر اینکه فضا یک فضای ناسالم باشه که اگر باشه با هر ترفندی باز هم نا سالم می مونه و فقط سهمیه مثل یک داروی مسکن می مونه برای اونایی که مدرکی دارند و نمی دونن باهاش چیکار کنند. اولین گام اینه که اگر عرضه و تولید ما یکی نیست واقعا یه فکری بحال فارغ التحصیلامون بکنیم...اگر قراره به قول آقای پارسا هر مهندس 300 متر بطور میانگین طراحی کنه پس بهتره یا مهندسامون کمتر باشه یا مجوزاشون. البته این به این معنی نیست که ما یک جوری مهندس استخراج کنیم که به هریک 50000 متر برسه منظور من اینه که این سرانه منطقی باشه...چون ما باید برای فارغ التحصیلامون جواب داشته باشیم.
وقتی این سرانه تعدیل شد اونوقت ما می تونیم با یک فضای سالم که از انسانهای سالم تشکیل شده بازار رقابتی رو تشکیل بدیم و صدالبته مهندسین رو تشویق کنیم بجای دفتر زدن تو هرکوچه سعی کنند بهم متصل بشن و تشکیل شرکتهای بزگترو بن تا بتونن تو بازار رقابتی موفق بشن.
یکی از راه های کوتاه مدت برای ارتباط کارفرما و دلالان اینه که حضور مردم و کارفرما ها به سازمان حدف بشه یا حداقل بشه یعنی همه چیز از طریق شرکتهای مهندسی انجام بشه و کارهای اداری هم اینترنتی. اینجوری شاید بشه دست دلال ها رو از مردم که بهشون اعتماد می کنند کوتاه تر بکنه. من چند بار شنیدم که کارفرما برای کارهای اداری به سازمان مورد نظر رفته و همونجا جند تا توصیه توسط کارمندا کاری کرده که کارهای مهندسی همونجا واگذار شه در صورتیکه اگر اصلا نیازی به حضور مردم در ارگانها نباشه باعث می شه کارفرماها در شهر به سراغ شرکتهای خوشنام می گردند.
مورد آخر این که من بر اساس پیشنهاد خوب جناب صدیق پور سئوالی برام پیش اومده کا آیا سازمان توانایی اینو داره که 50 در صد سهمیه همه اعضا رو پر کنه؟ من فکر کنم نیاز هست بدونیم چقدر سهمیه داریم و چقدر کار؟ اگه از دوستا کسی آمار دارن ممنون می شم اینجا بزارن.
تشکر
ندا سیستانی 20:39 آدینه 29 اردیبهشت 1391
0
 ندا سیستانی
فقط خودتون میفهمین جریان از چه قراره
ما که بیرون این دایره موندیم ذره ای این حرفای سربسته و رمزگونه شما آقایون سر در نمیاریم
فقط معلومه که یه عده ای دارن سعی میکنن به هر ترتیب ممکن از اون چیزی که حق قانونی شونه بیشتر بردارن و یه انحصارهایی واسه خودشون ایجاد کنن
اگه دوست داشتین یه کمی واضحتر بگین تا ما هم بفهمیم جریان چیه